دادگاه تجدید نظر

ما در این مقاله سعی داریم به بررسی احتمال تغییر رای در دادگاه تجدید نظر بپردازیم. در ابتدا به این موضوع که دادگاه تجدید نظر کجاست؟ می‌پردازیم. زمانی که در دادگاه‌های بدوی رایی صادر شد برای بازنگری بیشتر آن، به دادگاه تجدید نظر فرستاده می‌شود. تعداد قضات دادگاه تجدید نظر دو قاضی از سه نفر قاضی است. هدف از تاسیس این دادگاه‌ این است که حقی از کسی در دادگاه بدوی ضایع نشود. بنابراین طبق قانون زمانی که در دادگاه، رای به ضرر فردی صادر شد، آن فرد می‌تواند به این رای اعتراض وارد کند و این پرونده برای بازبینی و بازنگری بیشتر به دادگاه تجدید نظر فرستاده می‌شود. برای پیگیری رای دادگاه تجدید نظر باید درخواست تجدید نظر داده شود. زمانی که در دادگاه بدوی به رای صادره اعتراض گذاشته و درخواست شود که مجدد بررسی شود، به آن تجدید نظرخواهی می‌گویند. این کار به دو صورت انجام می‌گیرد.

اعتراض به رای دادگاه ‌های بدوی

• اعتراض گذاشتن به رای دادگاه بدوی که به صورت رای حقوقی انجام می‌شود.
• اعتراض گذاشتن به رای دادگاه بدوی که در غالب رای احکام کیفری انجام می‌شود.

همانند دادگاه‌های بدوی، در آرای شورای حل اختلاف را نیز می‌توان تجدید نظر کرد. که مرجع این تجدید نظر، دادگاه عمومی هر شهرستان است.

این نکته را نیز باید بگوییم که در زبان محاوره ای به نقض رای در دادگاه، شکستن رای در تجدید نظر می‌گویند.

حال به این سوال می‌پردازیم که:

کدام آرای صادر شده از دادگاه بدوی را می‌توان تجدید نظر کرد؟

همان گونه که در بالا به آن اشاره کردیم، آرای حقوقی و کیفری که دادگاه‌های بدوی صادر می‌شوند، قابل تجدید نظر هستند.

در ابتدا به این نکته باید توجه کرد که آرای صادره در دادگاه به صورت حکم یا قرار هستند. که حکم دادگاه، قاطع دعوی است و رسیدگی به پرونده مربوطه فیصله پیدا می‌کند. ولی قرار، قاطع دعوی نیست و به صورت موقت پرونده مختومه اعلام می‌شود.

جهات تجدید نظر

در امور کیفری و در امور مدنی، این جهات ذکر گردیده که به طور مختصر عبارتند از:

1. ادعای عدم اعتبار مستندات دادگاه؛
2. ادعای فقدان شرائط قانونی شهادت شهود؛
3. ادعای عدم توجه قاضی به دلایل ابرازی؛
4. ادعای عدم صلاحیت قاضی یا دادگاه صادر کننده رأی؛
5. ادعای مخالف بودن رأی با موازین شرعی یا مقررات قانونی.

 آراء قابل تجدید نظر

در ماده 232 ق.آ.د.ک آراء قابل تجدید نظر ذکر شده است:

1. جرائمی که مجازات قانونی آنها اعدام یا رجم است.
2. جرائمی که به موجب قانون مشمول حد یا قصاص نفس و اطراف می‌باشد.
3. ضبط اموال بیش از یک میلیون ریال و مصادرۀ اموال.
4. جرائمی که طبق قانون مستلزمپرداخت دیه بیش از خمس دیه کامل است.
5. جرائمی که حداکثر مجازات قانون آن بیش از سه ماه حبس یا شلاق یا جزای نقدی بیش از پانصد هزار ریال باشد.
6. محکومیت‌هایانفصال از خدمت.

• تجدید نظر اختصاص به متهم ندارد شاکی و مدعی خصوصی هم ممکن است از رأی برائت قرا منع تعقیب صادره تقاضای تجدید نظر داشته باشد.
• هیئت عمومی دیوان عالی کشور در رأی وحدت رویه شمارۀ 640- 18/8/78 قابل اعتراض بودن قرارها را اصل دانسته است.

1نظر

• 

  بدون نام

  ۱۳۹۹/۱۲/۰۴ ۱۱:۲۷:۴۷

  بسیار بسیار عالی هستین.....

  پاسخ

پاسخ خود را بگذارید

نام

ایمیل*

متن پیام*

کد امنیتی*

اگر تصویر خوانا نیست اینجا کلیک کنید

* نظرهایی که حاوی توهین است، منتشر نمی شود.

* لطفا از نوشتن نظر های خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

همزمان با تائید انتشار نظر، به من اطلاع داده شود.